web analytics
Een mailtje van trouwe lezeres P. deze week.
Haar vader is nog maar net overleden
na een zeer kort en roerig ziekbed.
Ze is er nog van aan het bijkomen en dus nog veel met hem bezig.
Logisch.
 
Een familielid van haar kwam in contact met een medium.
En dat medium liet haar weten dat haar vader nu ‘in de war was’. Dat hij niet kon accepteren dat hij is overleden, dat hij zich zorgen maakte over zijn familie en leek te zweven tussen hemel en aarde.
‘Het medium heeft ‘m onder meer gezegd dat hij zijn eigen weg moet gaan, dat hij daar niet alleen is en dat wij als levenden het onze hebben.’
 
De woorden van het medium hadden P. ongerust gemaakt over haar vader. Dus bovenop het rouwproces, kreeg ze dat ook nog. En ze vroeg zich af: wat kan ik nu nog doen voor hem? Met die vraag mailde ze mij.
 
O boy, wat erg toch.
Dat dit iedere keer weer gebeurt.
Want ik wil echt geen collega’s bashen, maar… laat ik het netjes zeggen…
het is zo níet hoe ik het zie.
 
Verhalen die de wereld in gebracht worden over dolende zielen en mensen die in de war en zijn en terug zouden willen.
‘Rescue cirkels’ die ‘zielen naar het licht sturen’… Ik zie het als een grove onderschatting van de intelligentie en de liefde van de spirituele wereld. Ik zie het als pure onwetendheid.
 
Even vooropgesteld: ik weet ook niet alles. Dat kan ook niet in deze menselijke hoedanigheid. Maar ik denk wel dat we allemaal diep vanbinnen wijsheid in ons dragen. Dus ik stel voor dat we het als volgt doen: ik vertel u mijn visie en die vergelijkt u met bovenstaande en dan gaat u diep vanbinnen voelen, bij uzelf, wat klopt, goed? Komt-ie.
 
Mijn visie is als volgt: de spirituele wereld is onze oorsprong, onze thuisbasis. En deze aardse wereld is een – tijdelijke – soort van stageplek. Of een toneelstuk. Of een leerschool, hoe je het maar noemen wilt. En als we hier klaar zijn, dan gaan we weer terug ‘naar huis’.
Dat thuis is de plek waar we pure liefde kunnen ervaren en waar we weer helemaal terug zijn in onze oorspronkelijke staat van zijn. In die staat van zijn begrijpen we ook alles. Over ons leven, het leven in het algemeen en onze dierbaren op aarde.
 
Let op: overledenen nemen ons namelijk nog wel waar! Dat blijkt uit de informatie waar ze mee komen tijdens consulten. Dan geven ze tijdens een consult bijvoorbeeld informatie door over gebeurtenissen binnen de familie die plaatsvonden ná hun overlijden. Een huwelijk, een geboorte, een verhuizing… Dus zij ‘zien’ ons wel en wij hen niet! Dat maakt hun ervaring totaal anders dan de onze. Wij missen hen, maar zij hoeven ons niet op diezelfde manier te missen.
 
Bovendien hebben zij, na hun overlijden, de ervaring opgedaan dat het leven doorgaat en dat we allemaal weer samen komen (wat voor ons vaak nog een vraag is). En dus weten ze dat, als er al een ‘scheiding’ is, dat dan een tijdelijke is.
En daar weer bovenop komt dat zij daar ervaren dat tijd helemaal niet bestaat! Want de spirituele wereld is een wereld zonder tijd en ruimte. Dat kunnen wij niet bevatten en dat geeft helemaal niks, maar het maakt wel dat zij niet het gevoel hebben dat we heel erg lang moeten wachten tot we weer samen komen.
Kortom, dat wat wij ervaren als 1) gescheiden zijn van elkaar, 2) in een vreemde omgeving zijn en 3) heel erg lang op elkaar moeten wachten, is helemaal niet hun beleving. En dus hoeven we ons helemaal geen zorgen over hen te maken. (Andersom trouwens ook niet.)
 
In mijn ogen heeft dat andere medium te weinig kennis van de spirituele wereld, iets wat heel veel voorkomt. En daardoor heeft zij er een ‘aardse draai’ aan gegeven door te zeggen dat de vader van P. in de war is en terug wil etc. Ik werk nu 14 jaar en in alle duizenden contacten die ik heb gemaakt, heb ik nog nooit contact gehad met iemand die doolde of terug wilde of niet kon accepteren overleden te zijn.
 
Laat dit alles op u inwerken.
Ga terug naar uw eigen spirituele oorsprong diep in u.
Voel en weet en besluit voor uzelf:
welke uitleg voelt voor u het meest logisch?
Versie 1 of versie 2…
 
P. deed dit ook.
En voelde gelukkig het meest bij versie 2.
Waardoor ze nu weer rustig is en gewoon met liefde aan haar vader kan denken en daarnaast haar eigen leven weer oppakken.
Zoals het, in mijn ogen, is bedoeld…