web analytics

Ik werk graag met gekleurde linten.
En die kleuren hebben betekenissen.
Maar de ene kleur is makkelijker dan de andere.
En paars… snapte ik nooit.

Bij paars heeft veel te maken met ‘het spirituele’, maar ik begreep nooit waaróm. En ik werkte er wel mee… En soms kwam het blauw in het paars meer naar voren en dan wist ik dat het ging over ‘waarheid zoeken’, of over ‘communicatie’ mbt spiritualiteit. Soms komt het rood naar voren en dan kon het gaan over ‘geaard blijven’ of de ‘passie’ mbt spiritiualiteit of iets met kracht. Je kunt nooit zeggen: het is altijd dat… Als 3 klanten een kleur trekken, is het 3 x een ander verhaal. Maar de kleur is de ingang en als het goed is, dan volgt dan de rest van het verhaal vanzelf. Alleen omdat ik paars niet ècht begreep, liep ik daarin nog wel eens vast.

Ik zat een keer na het werk met een paars lint in mijn handen. En ik vroeg: er is nog meer met jou hè, maar wat? Toen voelde ik verdriet opkomen (blauw van water, emotie en rood van pijn) en ik realiseerde me dat het ook een melancholische kleur is. Hij wordt ook nog weleens getrokken wanneer mensen grote verliezen hebben geleden. En ik hoorde van een begrafenis-onderneemster dat paars ook steeds vaker bij begrafenissen wordt gebruikt. Dus dat was weer een puzzelstukje, maar ik bleef het gevoel houden: ik mis iets. En ik wil heel graag weten wat.

Die kans kreeg ik deze week, dankzij klant C.. Zij trok paars en ik dacht: ‘Gaan we weer…’ Maar toen gebeurde er dit: het blauw en het rood ín het paars, gingen ineens recht tegenover elkaar staan. Ik dacht: ‘Héeeee, dat is interessant, want dat klopt!’ Blauw en rood zijn namelijk tegenovergestelde kleuren: water en vuur. Ik zag bij C. dat ze lange tijd een innerlijke strijd had gevoerd. Een strijd die voortkwam uit de grote verschillen tussen haar vader en haar moeder. En zij was de sjaak.
Het uiteindelijke gevolg: een burn out.
Pas nu ik het opschrijf, zie ik het : burn out. Opgebrand. Het vuur had gewonnen en… verloren tegelijk. Niemand wint bij een innerlijke strijd.

Verhaal-technisch was dit voor C. een pittig stukje, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik van binnen professioneel zat te jubelen: ik heb ‘m te pakken! Ik nader de kern van paars!
En nu goed opletten, want nou komt het:
Na de burn out, toen het vuur weer een beetje terugkwam in haar leven, kwam C. intuïtief zelf tot een oplossing. Ik mag wel zeggen: een briljante oplossing. Ze besloot om, in plaats van de strijd opnieuw te laten oplaaien, iets anders te doen, namelijk om de twee uitersten in haarzelf… met elkaar te verenigen. Om rood en blauw niet meer met elkaar te laten vechten, maar om ze samen te brengen. En zo ontstond: paars.

(Korte stilte voor een gevoel van wauw.)

Ik dacht: dit is het.
Dit is de link naar het spirituele.
Niet de strijd tussen de verschillen,
maar erboven gaan staan (!)
en verenigen.
Zodat er er iets heel nieuws kan ontstaan.
Paars.

Dank aan en groot respect voor C.
En met een enorme vreugde kan ik nu zeggen:
ik snap paars.