Mediumschap is een maf iets.
Vaak denken we dat we als mediums
‘informatie moeten krijgen’.
Maar de waarheid lijkt eerder
dat we iets moeten kunnen ontvangen.
Wat toch net wat anders is.
We hadden vandaag een lesdag met de 3e jaars. En wanneer studenten wat ervarener worden, dan ontdekken ze welke informatie vanuit de spirituele wereld ze makkelijker kunnen ontvangen. De een heeft dat met bijvoorbeeld het karakter van de overledene. Een ander is goed in doodsoorzaken. En een derde weet meteen welk beroep iemand had.
Maar – zoals wij mensen zijn – dat wordt dan onze comfort zone. En als je niet oppast… ontvang je nooit meer eens iets nieuws. Nooit eens een hobby, of iets met foto’s, of iets met iemands lievelingseten. Nooit eens een naam, of iets over de uitvaart. Dus ik dacht: daar gaan we vandaag eens een oefening mee doen.
Tijdens de meditatie, voordat we aan de slag gingen, vroeg ik ze om eens stil te staan bij informatie die ze normaal nooit krijgen. En om zich specifiek voor te stellen dat ze zich daar nu voor gingen openstellen.
“Want die informatie die is er gewoon”, zei ik. “Het is echt niet zo dat iemand uit de spirituele wereld contact met je maakt en dan denkt: ik ga je niet mijn beroep vertellen.” Nee, als je het niet oppakt, dan is dat omdat je het miste.” En dat gingen we nu dus anders doen.
Het resultaat was verbluffend. L. had allerlei nieuwe details over een bijzondere man, van zijn belangrijkste eigenschap, tot zijn gezinsleven en zijn rol in het leven van de ontvanger aan toe. Het werd allemaal herkend door M. En Y., die altijd nog haar twijfels heeft over haar contacten met de spirituele wereld, had ‘een Frits met een snor die zich nooit heeft kunnen uiten naar zijn familie over zijn sexuele geaardheid.’
“Wat leuk, Frits!”, riep N. Ze herkende die hele Frits en zijn hele verhaal.
“Wauw!”, riepen we allemaal.
En C. had ook iets speciaals besteld:
“Ik heb altijd mensen bij me zonder problemen en nou wil ik eens iemand mèt problemen. Dus ik heb hier een vrouw…”
Ze beschreef de vrouw en ze merkte zelf dat ze ergens op een weerstand stuitte. Een weerstand in zichzelf. Je kon zien dat zij het zelf was die de problemen had ontweken. En dat ze er nu wel aan toe was om die problemen te benoemen. Het werd een extreem rakend contact over depressie in de familie waar de ontvangster heel veel aan had.
Toen we nog wat napraatten over deze ervaring, viel dit me in: wie zegt dat dit alleen geldt voor het mediumschap? Misschien geldt het wel voor het hele leven! Dat we blijven hangen in ‘het bekende’ en vanuit een niet-meer-ervoor-openstaan dingen niet meer kunnen ontvangen die we eigenlijk best zouden willen. Ervaringen, ontmoetingen, kansen… Vaak gaan we er al van uit dat iets voor ons niet is weggelegd. Maar wie weet hoeveel we daarmee weghouden van onszelf?
Dus: oefeningetje voor ons allemaal:
Ga er eens voor zitten.
En stel het je voor, datgene wat er nooit lijkt te zijn voor jou in het leven.
En wat er volgens jou ook nooit zal komen.
En stel je dan voor dat je er nu klaar voor bent
om het te ontvangen.
Voel het, ontvang het.
En wie weet….
Wie weet…